Pieniek i Precel, Precel i Pieniek – dobrana z nich para. Obaj kompulsywni, obaj znający wartość cennego odkrycia, obaj w końcu gnani potrzebą katalogowania świata. Chodzą więc i zbierają – a to szyszki, a to kamienie, a to patyki, a to pióra. Rzeczy potrzebne i rzeczy bez zastosowania. Rzeczy ładne i estetycznie kontrowersyjne. I to właśnie Pieniek namówił Precla, żebyśmy otwarli muzeum.

Stało się - bachory najechały naszą szacowną stolycę. Po cholerę, zapytacie? Otóż powodów ku temu szalonemu przedsięwzięciu mieliśmy dość sporo – po pierwsze urodził się w Warszawie pierwszy preclowo-kluskowy kuzyn (sto lat Adaś!), po drugie od dawna zasadzaliśmy się, by spuścić bachory ze smyczy w Koperniku, po trzecie zaś szykowały się warsztaty Duplo. Tak więc, pełni nieuzasadnionego optymizmu, załadowaliśmy ferajnę do auta i w drogę!

Osiemnasta edycja Targów Książki w Krakowie wygląda naprawdę imponująco. Jest międzynarodowo, jest przestronnie, jest sprawnie i ładnie. Jeżeli dopiero się wybieracie, to przeczytajcie kilka dobrych matczynych rad. Jeżeli nie wybieracie się wcale, to zobaczcie chociaż fotki i przyjedźcie w przyszłym roku.

Matki to istoty niezdecydowane. Z jednej strony chcą, żeby bachor był jak najbardziej rozwinięty, z drugiej ciągle żałują, że tak szybko dorasta i kończy pewne etapy życia. Niektóre opłakują koniec karmienia piersią, inne koniec chustowania, ohanowa Matka płacze zaś po kartonówkach. Jak to, bachorze wstrętny, nie chcesz już czytać tej książki, takiej pięknej i wspaniałej? Cóż z tego, że ma dwie linijki tekstu na krzyż...

We wrześniu różne rzeczy leciały z nieba - głównie kasztany, żołędzie i liście, choć okazjonalnie też deszcz. Domykaliśmy lato ostatnimi śniadaniami na trawie, ostatnimi watami cukrowymi w zoo i ostatnimi lodami (no dobra, to kłamstwo, lody wtranżalamy cały rok). Potwory zrobiły się jakieś spolegliwsze, mniej rozbuchane i rozwrzeszczane, mniej popychające i szczypiące. Zaliczyliśmy ostatnie wakacyjne wojaże (tutaj) i zjechaliśmy na dobre do grodu Kraka, zaliczając jesienne eventy kulturalne i łudząc się, że bachory się od tego uwrażliwią. Buhaha, dobre sobie.

Taka sytuacja - restauracja. Bachor pokrzykuje, ciągnie za rękaw, biega między stolikami, wysypuje zawartość solniczki, jedzenie mu spada, picie się wylało. Znacie te zniesmaczone spojrzenia obsługi i ciche, acz oburzone poszeptywanie sąsiednich stolików? No to zaczynamy nowy cykl na blogasku - gdzie zjeść z dziećmi fajnie, smacznie i wyjść z tego bez szwanku?

Wyzwanie do książkowego łańcuszka dostalismy po prawdzie miesiąc temu, ale sami wiecie. Wakacje. W wakacje czyta się nieco inaczej, głównie wytrząsając piach spomiędzy kartek. Jeżeli zdążyliście już zapomnieć o co chodziło, to szybciorem tłumaczę.

Powiedzmy sobie szczerze, bardzo trudno jest znaleźć aż osiem ciekawostek dotyczących Malty. Na liście najnudniejszych krajów świata ta niewielka wyspa plasuje się dość wysoko. Jest jednak parę rzeczy, o których na pewno nie wiedzieliście. Zaraz poczytacie o cesarskich cięciach dla rekinów, o sokołach maltańskich i o tym, dlaczego fajnie jest postrzelać odciętymi głowami przeciwników z katapulty.