No, to jak tam, gdzie jedziecie, co robicie? Jakie obozy? Gdzie na kolonie? Lato w mieście? To jakie zajęcia? Joga dla dzieci, strzelanie z łuku, szkoła liderów? Nie? To może chociaż haft krzyżykowy? Nie? No nie. Raczej zajęcia z nudy stosowanej i wyższa szkoła siedzenia na dupie. Bo nudzenie się jest naprawdę fajne.

Kolorowanie jest nuuuudne! No rzeczywiście, z punktu widzenia bachorów nie jest jakoś szalenie pasjonujące. Precel uważa wszystkie przybory piśmiennicze za swoich zagorzałych przeciwników i tylko baty i wymyślne matczyne tortury mogą go zagonić nad kartkę. Kluska z kolei nie zamierza schodzić z wyżyn swojej nieco szalonej inwencji dla czegoś tak banalnego, jak wypełnianie kolorem stron, które narysował ktoś inny. No i co teraz? 

Pierwszoklasistka. Szkolny plecak, a na nim niebieski królik z cekinów. Twarz częściowo czysta. Włosy obcięte tak jak Hope van Dyne. Na palcu pierścionek z kółeczka od kluczy znalezionego na boisku. No i co można powiedzieć na ten temat? Matka może powiedzieć, że to niebywałe, niezrozumiałe i nie do pojęcia, że już sześć lat minęło. Kluska natomiast może powiedzieć bardzo, bardzo wiele.

O rany, ale wam rosną, czym wy je karmicie? – pytają często ludzie. I w sumie trudno stwierdzić, czy mowa o naszych tyłkach, czy o małych ludziach, których spłodziliśmy w celu reperowania krajowych wskaźników dzietności. Obie te rzeczy rosną z roku na rok. Karmimy, a i owszem. Głównie starym suchym chlebem oraz klopsami z Ikei. Kluska okazjonalnie zjada również calutki słój buraczków, zaś Precel żywi się jabłkami. Ekonomicznie, nie ma co narzekać.  Ale jak już idziemy w miasto, to po całości! Przed wami kolejna odsłona Szama Mama. Dziś będzie jedna opcja pyszna i skromna, a druga pyszna i bizantyjska. Jak to mówią, choose your weapon!