Czasem nachodzi Matkę jakaś pomroczność jasna i zaćmienie mózgu, jakiś pęd niezrozumiały acz kompletnie autodestrukcyjny, podszept szatański. A może by tak z bachorami walnąć jakiś projekcik artystyczny? Wiecie, takie szumne DIY, co to wspaniale wygląda na cudzych blogaskach, na tych instagramach twórczo rozwijających, zdjęciach pięknych jak marzenie, gdzie narybek w pozie uroczego skupienia paćka sobie pędzelkiem na tle estetyki skandynawskiej. I niby to jest idea piękna i dobra, ale jak wiadomo oczekiwania internetowe stoją zawsze w rażącej sprzeczności z rzeczywistością. Ale kilka rzeczy to nawet nam się udało!

Co można robić, gdy zasmarkane (dosłownie i w przenośni) Potwory wyfruną na weekend do Babci? Wiele rzeczy można. Ale po co, skoro jest Zaczarowany Las i są kredki w kolorach jesieni? 

Codziennie wracaliśmy na plażę z lekkim niepokojem – czy ciągle stoi? Czy ktoś go nocą nie rozwalił? Niełatwo wszak będzie o drugą równie doskonałą wakacyjną kryjówkę dla bandy piratów, jak taki drewniany szałas.

Gdy dostaliśmy paczkę z książkami wydawnictwa Babaryba, tę jedną Matka odłożyła na bok od razu. Powiedzonka warszawskie, też coś. Potwory też nie zwróciły na nią uwagi, rozentuzjazmowane zalewem ekscytujących nowości czytelniczych. A ta jakaś mała, z okładką bez obrazka, do tego o Warszawie...

Idzie wiosna, znaczy wysyp nowości zbliża się do księgarni. Drżyjcie portfele. Syto jest. Matka ręce zaciera, Ojciec cichutko popłakuje w rękaw, niby dzień jak co dzień, ale jakoś tak miło na sercu, że te piękne premiery już niedługo zagoszczą na naszych półkach. Chodźcie zobaczyć, co będziemy czytać tej wiosny.

Podobno żeby powiedzieć, że się jest z Krakowa, trzeba albo mieszkać w mieście od trzech pokoleń, albo chociaż mieć kwaterę na Cmentarzu Rakowickim. My nie mamy tak szalonych aspiracji – Ojciec i Matka to po prostu para śląskich słoików. Patriotyzmu lokalnego jest w nas wprawdzie za grosz, a jednak Mity śląskie wywołują w Matce natychmiastową radość. Pewnie dlatego, że takie gryfne są.

Są takie książki, które będziemy chyba czytać w nieskończoność. Serio, oczyma wyobraźni widzi Matka czasami takie sceny, kiedy trzydziestoletni Precel wraca z pracy i od progu biegnie w stronę półki z książkami, tubalnym głosem żądając, żeby czytać mu teraz-zaraz-natychmiast tą książkę, bo już od dwóch dni nie mieliśmy jej w rękach i on zdążył zapomnieć, że zna ją całkowicie na pamięć. Tak właśnie jest z przygodami Una i Matiego.

Na Święta zawsze wymyślamy coś z jajem. Skoro już człowiek utknął z dziką bandą bez żadnych widoków na pomoc ze strony zbawiennej placówki opiekuńczej - a w tym roku na dodatek piździ śniegiem - to trzeba sobie jakoś radzić, żeby nie zwariować. 

Czy Matka chciałaby, by Precel mową piękną i płynną deklamował Pana Tadeusza przy kominku w długie zimowe wieczory? Nie bałdzo, jak to mówią. Ale nie miałaby nic przeciwko temu, żaby uniknąć intensywnych kontaktów z logopedą. Sięgamy więc po „pomoce naukowe”, które możecie też wygrać w konkursie.

Kiedy już pogodziliśmy się z myślą, że sorry, taki mamy klimat i najwyraźniej kolejna, chyba już trzecia z rzędu zima będzie kompletnie dupiata pod względem śniegu (a raczej jego braku), zwróciła Matka uwagę na coś, co dla odmiany obrodziło - zimowe premiery i zapowiedzi książkowe.