Ohana BlogOhana BlogOhana Blog

  • Ohana
  • Czytamy
  • Gramy
  • Brykamy
  • Jedziemy
  • O nas
  • Współpraca
neishin
Czytamy
27 wrzesień 2017

Obcy pośród nas - Wędrowne Ptaki i Dziwolągi

header dziwolagi

Dziś będą dwie książki o niezrozumieniu. O tym, że ktoś inny i obcy budzi niechęć, strach, agresję. Że - wobec jego jawnej odmienności łatwiej jest nam go trochę odhumanizować, łatwiej sobie zracjonalizować, że moralny obowiązek wyciągania dłoni do ludzi w potrzebie nas akurat nie dotyczy. Oraz że niewiele trzeba, żeby zajrzeć pod tą inność i zobaczyć pod spodem kogoś podobnego do siebie. Strasznie poważnie to zabrzmiało, co nie?

Czekacie pewnie, aż jakąś średnio zabawną puentą wejdziemy w luźniejsze klimaty. No cóż, nie tym razem. Sprawa jest poważna, to i książki są poważne. Bo co, że niby dla bachorów nie da się na serio? Da się. Trudne się da, czasami smutne, czasami brzydkie. Ale jednak - przynajmniej w tym przypadku - z happy endem. I miejmy nadzieję, że coś z tego w małych głowach zostanie. Bo przecież  trzeba się zgodzić z Hemingway'em - głupio jest nie mieć nadziei.

Wędrowne ptaki

Jak to jest spojrzeć na Obcych oczyma dziecka? Bez uprzedzeń, bez bagażu negatywnych skojarzeń, bez plotek, bez medialnych historii, ot - spojrzeć na ludzi, którzy są wprawdzie inni niż my, ale przez to fascynujący, ciekawi. Kiedy "wędrowne ptaki" przybywają do małego miasteczka, Łukasz wita je z uśmiechem. Obserwuje, próbuje się porozumieć, oswaja tą inność i zaprzyjaźnia się z nią. A konkretnie to zaprzyjaźnia się z Paulinką, która - choć obca - jest przecież dokładnie taka jak on. 

Potem lato się kończy, ptaki odlatują - ale co się stanie, gdy Paulinka postanowi zostać? Czy to w ogóle możliwe, z wędrownego ptaka stać się osiadłym? Wędrowne ptaki to książka o inności i przyjaźni, ale także o tym, jak trudno nam czasem zobaczyć w obcym drugiego człowieka, pomóc mu, zaakceptować jego odmienność. 

Tekstu jest tu niewiele - akurat tyle, by w paru zdaniach nakreślić sytuację. I dobrze, bo dzięki temu całą uwagę możemy skupić na ilustracjach. Lirycznych, metaforycznych, onirycznych (i jeszcze parę przymiotników kończących się na "ryczne" by się znalazło), kolorystycznie jesiennych, szaro-żółto-pomarańczowych. Bardzo podoba się Matce zabieg pokazania przybyszów jako ludzi z dziobami i skrzydłami, ale jeszcze bardziej podoba się Klusce. Kluska, proszę państwa, kupuje tę metaforę bez mrugnięcia okiem. I pięknie!

dziwolagi7

dziwolagi8

dziwolagi9

dziwolagi10

dziwolagi11

dziwolagi12

 

Dziwolągi

Jeśli przed chwilą było pięknie, to teraz dla odmiany będzie brzydko. Dziwolągi to druga książka, która na temat obcości pozwala spojrzeć z nieco innej strony - jednak ciągle głównym tematem pozostaje niezrozumienie i wrogość wobec inności. Skoro już jednak zaczęliśmy o warstwie graficznej, to pójdźmy najpierw tą drogą. Jeśli trzeba by opisać Dziwolągi jednym słowem, to z pewnością będzie to "niepokojące". I o to właśnie chodzi - narysowane kreską trochę naiwną, trochę turpistyczną, Dziwolągi wcale nie chcą się podobać. Cmentarzysko wyciętych drzew, smutek zwierząt, skrzywione twarze ludzi - wszystko brunatne, brudnoczerwone, zgaszone. 

Trochę od ogona zaczęliśmy tę recenzję, czas więc przejść do fabuły Dziwolągów. Pewnego dnia leśne zwierzęta odkrywają tajemnicze i anonimowe zaproszenie na bal. Niestety wkrótce okazuje się, że stoją za nim nieczyste intencje - gdy zwierzaki się bawiły, ktoś wykarczował las, czyli zabrał ich domy. I tak, od wstrętnego oszustwa, zaczyna się spotkanie dwóch obcych kultur - i, co ciekawe - zwierzęta reprezentują w tym starciu dużo bardziej cywilizowaną frakcję. Czy inność i idąca za nią wrogość okażą się barierą nie do pokonania?

Być może zaskoczy was informacja, że największą fanką nowej książki ponownie okazała się Kluska. Ogląda, kartkuje, wpatruje się w ponure strony z fascynacją. "Tą książkę ze zwierzętami na balu" - mówi wieczorem. Długo patrzy na dziwne, surrealistyczne, czerwone domy zastępcze, na smutne zwierzęta snujące się wśród resztek lasu. Patrz, dziewczyno, patrz, ucz się, jakim człowiekiem nie być.

dziwolagi1

dziwolagi2

dziwolagi3

dziwolagi4

dziwolagi5

dziwolagi6

 

 

 

blog comments powered by DISQUS back to top
Tags: książki
© 2017 Ohanablog. All Rights Reserved.

Menu

  • Ohana
  • Czytamy
  • Gramy
  • Brykamy
  • Jedziemy
  • O nas
  • Współpraca